„Moje malarstwo zaczyna na ulicy – od obserwacji, sytuacji, światła, motywu, człowieka. Jest to prosty zapis czegoś, co szczególnie przykuło moją uwagę.

Bez nadinterpretacji, bez idei, bez potrzeby wypowiedzi wielkiej i symbolicznej. Tworzę obrazy na płótnie, zwykle używając tylko czerni i bieli. Często w uniesieniu, maluje z czułością twarze ludzi, przedmioty i miejsca, które przemawiają do mnie.

– Judyta Krawczyk