Czysta formalność to przestrzeń malarska, w jakiej przez ostatnie miesiące pracy twórczej przebywał Erwin Wyjadłowski. Przy powstawaniu tych obrazów obowiązywały inne niż dotychczas założenia.

„Jedyną ideą, jaka mi przyświecała podczas pracy, był brak idei, odrzucenie wszelkich obciążeń intelektualno-anegdotyczno-teoretycznych i pozwolenie sobie na bezmyślność.” 

Obrazy zostały poddane próbie, czy pomimo owej ”bezmyślności tworzenia” obraz sam z siebie będzie posiadał treść, a jeżeli tak, to jaką. Temat do tych zmagań pojawił się wtórnie, pozwolił na uzasadnione zawężenie kolorów, czystą grę czerni i bieli. Dynamiczne ujęcia i skomplikowane układy kompozycji dawały szerokie pole do rozwinięcia formalnych rozwiązań. Ostatecznym sprawdzianem, czy z głębi czarnego tła na powierzchnię przebiła się treść i związane z nią emocje, będzie odbiór obrazów przez samego widza.